ยุคเซ็นโกคุ เป็นช่วงเวลาของความไม่สงบใน ญี่ปุ่น อันเกิดจากอำนาจการปกครองของ โชกุนตระกูลอะชิคะงะในยุคมุโระมะจิเสื่อมลง ทำให้บรรดาไดเมียวผู้ปกครองแคว้นต่างๆ ในญี่ปุ่นต่างพากันตั้งตนเป็นอิสระ โดยเฉพาะไดเมียวที่อยู่ห่างจากเมืองหลวงเกียวโตมากๆ และทำสงครามกันเอง ทำให้ญี่ปุ่นลุกเป็นไฟ บ้านเมืองไม่มีขื่อแป โชกุนที่เกียวโตไม่สามารถทำอะไรได้เพราะเป็นเพียงหุ่นเชิดของไดเมียวที่มีอำนาจ สมัยเซ็นโกคุ เป็นสมัยแห่งวีรบุรุษ โดยเฉพาะวีรบุรุษทั้งสามที่รวมประเทศญี่ปุ่นให้กลับเป็นหนึ่งเดียวอีกครั้งเป็นการสิ้นสุดสมัยเซ็นโกคุ ได้แก่ โอะดะ โนะบุนะงะ โทะโยะโตะมิ ฮิเดะโยะชิ และ โทะกุงะวะ อิเอะยะสึ
อักษรคันจิของคำว่ายุคเซ็นโกคุ ตรงกับคำว่า "ยุคจ้านกว๋อ" ในภาษาจีน หมายถึง "ยุครณรัฐ" หรือ "ยุคแห่งไฟสงคราม" อนึ่ง ยุคแห่งไฟสงครามในประวัติศาสตร์จีนเกิดขึ้นอยู่ในช่วงระหว่าง 477-222 ปีก่อน ค.ศ.
ยุคเซ็นโกคุ ของญี่ปุ่น นับเป็นส่วนหนึ่งของยุคมุโระมะจิ ในยุคนี้เองก็มียุคสมัยย่อยแฝงอยู่ คือ สมัยอะสึจิ และ สมัยโมะโมะยะมะ เรียกรวมกันว่า สมัยอะสึจิ-โมะโมะยะมะ
* ขอบคุณข้อมูลจากหลายๆแหล่ง ใช้เพื่อการศึกษาไม่มีเจตนาในทางไม่ดี ( For education )
* ขอบคุณข้อมูลจากหลายๆแหล่ง ใช้เพื่อการศึกษาไม่มีเจตนาในทางไม่ดี ( For education )
0 Comments:
แสดงความคิดเห็น